Lezers over het boek
Rinske (februari 2025):
Ik vind dit boekje echt de moeite waard om te lezen.
En heb het in één keer uitgelezen.
Vooral ook het tijdsbeeld dat geschetst wordt.
Waarbij Henny dit mooi kan vertellen met sprekende voorbeelden.
Erg droog en feitelijk soms, waardoor het nog sterker tot de verbeelding spreekt.
Ik heb er vaak om gelachen.
De verhalen rondom de katholieke kerk/school/biechten/communie.
Met de scheldpartijen tussen katholieke en protestante kinderen.
En haar eigenzinnige kijk op dit alles.
Heel bijzonder om te lezen.
Tegelijk realiseer je je dat dit alles een enorme impact heeft gehad.
Ze moest als kind zelf zien te 'overleven' in steeds een andere thuis situatie.
Waarbij ze toch in staat bleek om haar weg hierin te vinden.
Met scherpe observatie van de situatie en de personen in haar omgeving.
De oorlogstijd wordt vanuit de beleving van het kind beschreven.
Dat geeft echt een bijzondere dimensie aan dit verhaal.
Het boek gaat over mijn ervaringen als kind van een Duitse moeder tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Met mijn verhaal wil ik laten zien op welke manieren deze mijn leven hebben beïnvloed.
Kinderen van andere (vermeend) "foute" ouders zullen vergelijkbare ervaringen hebben.
Helaas blijven kinderen de grootste slachtoffers van elke oorlog.
U kunt mijn boek gratis downloaden als
epub of als
pdf via de knoppen hieronder.
Als u informatie wilt ontvangen over hoe u het gedrukte boek kunt krijgen, geef dan uw mailadres, vul de spam check in en klik daarna op de knop 'verstuur aanvraag':
- - - begin van het verhaal - - -
1945 Leeg huis
In Crackstate zaten Zus en ik op een bankje bij de deur te janken. Ik was acht jaar en snapte er nog niet zoveel van, maar ik voelde dat het foute boel was.
De Sicherheitsdienst had vanuit Crackstate namens Hitler terreur uitgeoefend over Heerenveen en omgeving. Nu nam iemand van de Binnenlandse Strijdkrachten het stokje over. Hij stond te schreeuwen tegen mama en nam haar mee een kamer in. Op een gegeven moment werden Zus en ik weggestuurd en we liepen naar buiten. Zonder iemand erbij. Zus nam het initiatief. Ze zei: “We gaan naar huis, naar papa.”
We liepen achterom naar ons huis, maar ik bleef stokstijf voor het tuinpad staan. De deuren en de ramen stonden open. De gordijnen wapperden naar buiten. In de tuin lagen kapot gemaakte spullen en verscheurde foto’s. Ik durfde er niet langs. Zus ging naar binnen. Maar ze kwam al gauw terug. “Papa is er niet. En ons huis is helemaal leeggeroofd. Kasten, bedden, tafels, stoelen, keukengerei, eten, alles is weg, er is niks meer!”
Ook mijn poppen en ons konijn waren verdwenen.
- - - - - - - - - - - - - -
2025
Tachtig jaren na deze gebeurtenis vertel ik het verhaal van mijn jeugd.
Hoe kwamen wij in Crackstate terecht?
Waarom werd mijn moeder daar vastgehouden?
Waarom en door wie was ons huis leeggeroofd?
En hoe verging het ons daarna?